Otters redden moerasgebieden

Het uitzetten van diersoorten die uit een gebied zijn verdwenen, draait om meer dan het behoud van de soort. Dat stelt Alterra op basis van ervaringen met de herintroductie van otters. Met de otter als ambassadeur is de afgelopen twintig jaar de hele natte natuur er sterk op vooruitgegaa

Monitoring otter populations by DNA typing of spraints

To monitor mammals by direct observation is often very difficult. Therefore a new technique based on DNA typing of droppings has been developed. DNA typing of otter spraints can potentially provide estimates of population size, home ranges, dispersal, genetic diversity and which species are present. This article gives a set of guidelines based on two feasibility studies on how to use the spraint DNA typing method. There are three main points. First, a sample of the study population must be typed to check that levels of genetic polymorphism are high enough for individual identification. Second, spraints must be collected and stored correctly because DNA extracted from spraints is typically of poor quality and quantity. Spraint collection should take place within 12 hours after deposition and before 10 a.m., and spraints should be stored at -20°C in a solution to stop DNA breakdown. Third, laboratory technique must be meticulous in carrying out repeat assays of the same sample and in avoiding contamination among samples. The results of the feasibility studies suggest that spraint DNA typing shows promise for monitoring of otter populations. Further progress will depend on achieving higher success rates, lower cost, and developing more highly variable microsatellites and species-specific PCR assays. DNA typing of endangered and poorly known otter species could provide important information on their distribution and status. We therefore recommend that skin, tissue or DNA samples from all endangered otter species be archived for future genetic analysi

Niet óf de otter komt, maar hoe snel

Tussen 2002-2008 zijn er 31 otters in Nederland uitgezet nadat de soort rond 1988 is uitgestorven. Inmiddels weet de populatie zich goed staande te houden in de Kop van Overijssel en Zuidwest-Frieslan

Draft: hamster protection plan 2005-2010 : version 4 October 2005

This Protection Plan comprises a series of measures designed to ensure that the species is able to reproduce and sustain itself in a growing number of locations. The Plan is the result of cooperation between several organisations and government agencies. Together with these partners, the Province will ensure that the Plan is carried out in the coming years

Terugkeer van de otter in het rivierengebied

In het bestek van dit onderzoek is gekeken naar de kansen voor een duurzame populatie otters in het rivierengebied. Uit deze analyse komen de Gelderse Poort, de uiterwaarden van de IJssel en de Waal naar voren met elk een potentiële otterpopulatie van ca. 30 dieren. Ook in Noorden Midden-Limburg (Maasdal en haar zijbeken) vormt gezamenlijk een potentieel gebied voor ca. 50 otters. De belangrijkste knelpunten voor de ontwikkeling van een duurzame otterpopulatie liggen op het vlak van infrastructuurdichtheid. Otters lopen als oeverbewonend zoogdier een groot risico om in het verkeer te sneuvelen. De actuele waterkwaliteit van de grote rivieren vormt geen grote beperking meer voor de terugkeer van de otter

Beschermingsplan hamster 2005-2010

Alterra-Concept van het beschermingsplan hamster 2005-2010. De hamster is in het meest westelijke deel van het Europese verspreidingsgebied bedreigd. De kennis die in de afgelopen periode is opgedaan van de hamster en de maatregelen die in het veld zijn uitgevoerd vormen de basis voor dit tweede Beschermingsplan hamster 2005-2010. De doelstellingen van het beschermingsplan zijn nog steeds gericht op de realisatie van een stabiele hamsterpopulatie in Limburg

The reintroduction of the Eurasian otter (Lutra lutra) into the Netherlands: hidden life revealed by noninvasive genetic monitoring

The last recorded presence of the Eurasian otter (Lutra lutra) in the Netherlands dates from 1989 and concerned a dead individual. In 2002 a reintroduction programme was started, and between June 2002 and April 2008 a total of 30 individuals (10 males and 20 females) were released into a lowland peat marsh in the north of the Netherlands. Noninvasive genetic monitoring based on the genetic profiles obtained from DNA extracted from otter faeces (spraints) was chosen for the post-release monitoring of the population. To this end, the founding individuals were genotyped before release and spraints were collected in the release area each winter from 2002 to 2008. From June 2002 to April 2008 we analysed the genetic profile of 1,265 spraints on the basis of 7–15 microsatellite loci, 582 of which (46%) were successfully assigned to either released or newly identified genotypes. We identified 54 offspring (23 females and 31 males): the females started to reproduce after 2 years and the males after 4 years. The mating and reproductive success among males was strongly skewed, with a few dominant males fathering two-thirds of the offspring, but the females had a more even distribution. The effective population size (Ne) was only about 30% of the observed density (N), mainly because of the large variance in reproductive success among males. Most juvenile males dispersed to surrounding areas on maturity, whereas juvenile females stayed inside the area next to the mother’s territory. The main cause of mortality was traffic accidents. Males had a higher mortality rate (22 out of 41 males (54%) vs. 9 out of 43 females (21%)). During winter 2007/08 we identified 47 individuals, 41 of which originated from mating within the release area. This study demonstrates that noninvasive molecular methods can be used efficiently in post-release monitoring studies of elusive species to reveal a comprehensive picture of the state of the populatio

Het korhoen blijft in de gevarenzone; ecologische en genetische monitoring van de populatie van de Sallandse Heuvelrug in 2003-2004

Gedurende 2003-2004 is een monitoronderzoek opgezet om de betekenis van de recente uitbreiding van het leefgebied, het huidige beheer en de kansen voor het korhoen van de Sallandse Heuvelrug op termijn te kunnen beoordelen. Het veldonderzoek, waarbij veel vrijwilligers waren betrokken, bestond uit het verrichten van waarnemingen van korhoenders en het zoeken naar sporen, waarbij de vogels niet of nauwelijks werden verstoord. De aantallen, het terreingebruik, broedgedrag, nestsucces, het voortplantingssucces en de verliezen konden worden vastgesteld. De genetische variatie werd bepaald door microsatelliet analyse van DNA uit gevonden veren en eischalen en museumbalgen. De minimale levensvatbare populatieomvang werd bepaald met het rekenmodel Vortex, terwijl daarnaast het effect van de predatorbestrijding werd onderzocht. In deze rapportage zijn de resultaten van het onderzoek weergegeven en zijn aanbevelingen gedaan voor het behoud van de kleine, geïsoleerde populati

Genetic variability in European black grouse (Tetrao tetrix)

We studied microsatellite genetic variation in 14 different geographic populations of black grouse (Tetrao tetrix) across the European range. Populations were grouped in three different fragmentation categories: isolated, contiguous and continuous, respectively. Genetic diversity, measured as observed heterozygosity (H O), expected heterozygosity (H E) and allelic richness, were lower in isolated populations as compared to the other two categories that did not differ amongst one another. These results imply that lowered genetic variability in black grouse populations is negatively affected by population isolation. Our results suggest that the connectivity of small and isolated populations in Western Europe should be improved or else these face an increased risk of extinction due to genetic and demographic stochasticity